Iedereen moet eten en voor niemand is het een bijzaak. Voor mijn 82-jarige moeder Toos is het ook nog iets anders en dat "anders" komt in de buurt van "a way of life". Laatst ging het niet zo goed met haar en lag ze enige tijd in het ziekenhuis. Ik wist zeker dat het weer goed zou komen toen ze na een paar dagen begon te praten over de toetjes die ze op de zaal uitdeelden. Eten is een betrouwbare graadmeter ten aanzien van haar welbehagen. Zoals zoveel mensen van haar generatie is het een oorlogsding. Ze was 6 jaar oud toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak en 10 toen de hongerwinter toesloeg. Het pleeggezin waar Toosje was ondergebracht woonde in een huis aan de Parkweg in Ede en dat is vlakbij station Ede-Wageningen. Haar pleegmoeder, oma Van den Hurk, schijnt een gezonde hekel te hebben gehad aan de Duitsers, ondanks dat de familie van mijn moeders kant Teutoonse roots heeft. Mijn echte oma van moeders kant kwam uit Duitsland maar zij stierf voor de oorlog dus ...
...63 jaar belevenissen van Vincent van Leest