Leest meer!

Omdat Nederland in de greep is van de Siberische Beer (zoals een hysterische weerman het vorstinvalletje van dit moment noemt) zijn Gemma en ik vanochtend fijn een stukje naar de Portugese Algarve gevlogen. Geen zin in dat eeuwige elfstedengeouwehoer en gevoelstemperatuurgeneuzel. Vanochtend appt Joyce, het dappere nichtje van Gemma, dat ze bij 30 graden vorst aan het snowboarden is op één of andere vrieskisthelling in fucking Oostenrijk. Dat is pas koud, lijkt mij. Remains of the day Maar goed: karma is a bitch, want het weer houdt hier niet over. Het dooit weliswaar flink, maar de gestaag neerdenderende lauwe regen is toch ook weer niet een onverdeeld genoegen. “Vanochtend scheen de zon nog!”, appt importlocal Aart. Hij is duidelijk ontdaan dat we slecht weer hebben meegenomen. “De hele winter is het hier prachtig geweest!”. De volgende keer nemen we weer gewoon drop en frikandellen mee. De rayonhoofden van Fuseta zijn al sinds de laatste ijstijd niet meer in actie gekomen. D...

Vanochtend werd ik dankzij de Dienst Herinneringen van Facebook attent gemaakt op het feit dat ik precies twee jaar geleden in het Spaanse Malaga was. “Nou en?”, denkt u terecht. Echter: als chronisch aandachtsorgel zijnde heb ik de onbedwingbare neiging om mijn Andalusische overdenkingen met jullie te delen. Gemma en ik besloten begin 2016 dat er nodig wat vitamine D moest worden bijgetankt om de bleke winterwangen wat op te fleuren. Op naar Spanje dus en gelukkig deed de Zuid-Spaanse zonnekust ook in het holst van de winter van 2016 haar naam eer aan. Bovendien vielen we met onze feestneuzen in de boter. Malaga bleek veranderd in het Oeteldonk van Andalusië want het was carnaval! Dat betekent hordes verklede gezinnen op de straten en een spectaculaire lichtversiering over de gehele lengte van de Calle de Marqués de Larios (wie kent het niet?). Op het grote podium op de Place de la Consticiuon werd 's middags uitbundig Kindercarnaval gevierd. Groepen blagen, schattig verkleed ...

Van alle infantiele obsessies die ik heb is die voor sneeuw toch wel behoorlijk excentriek. Ik begin met deze ontboezeming omdat de sneeuwkoorts oploopt nu de meteorologen voor het komende weekeinde een aantal vlokken voorspellen. Code Rood Inmiddels ben ik op de leeftijd dat ik warm zomerweer prefereer: mijn ouwe botten functioneren nou eenmaal beter bij een graadje of 33. Toch kan ik enige opwinding niet ontkennen als die rooie weergod van het journaal een wondere witte wereld belooft. God mag weten waar die fascinatie vandaan komt. Ik hou het er maar op dat ik in mijn vorige leven waarschijnlijk een gezellige sneeuwpop ben geweest. Toch zal ik bijvoorbeeld niet snel op wintersport gaan. Hoewel ik louter vrolijke verhalen hoor van vrienden die in september al ongeduldig de dagen aftellen vooraleer ze weer aangeschoten van de zwarte piste kunnen afrollen, heeft deze tak van vermaak me nooit echt wat geleken (met uitzondering dan misschien van dat aangeschoten worden). Wat ...