Leest meer!

In verband met het Nationale Hitteplan zijn Gemma en ik, haar zonen Boris en Sam en mijn zoon Milos, afgereisd naar het precies 1 graad koelere Toscane. Wij gaan de hittegolf lekker uitzitten in Villa Tartufaia, in de heuvels van Toscane, nabij Arezzo. De hel die La Tartufaia heet... Les 1 voor alle telefoonverslaafde toeristen: neem nooit je mobiel mee naar het zwembad. Misschien geldt het alleen voor mij, want Butterfingers Van Leest liet de zijne feilloos in de plomp lazeren. Enfin: drie dagen later, als ik mijn iPhone al 72 uur in een bak met cheap-ass droge rijst heb begraven om het vocht er aan te onttrekken, komt de wonderbaarlijke wederopstanding van mijn telefoon. Het griezelige is dat-ie nu beter functioneert dan voorheen. God’s wegen zijn wonderbaarlijk en ondoorgrondelijk. Mij hoor je evengoed niet klagen. Mijn broer Jules had me er al voor gewaarschuwd: Toscane is overweldigend mooi. Je kan geen haarspeldbocht passeren of er komt een nog mooier uitzicht. Veel wild ...

Broer Jules en ik hebben goeie herinneringen aan onze roadtrips van vroeger. Tuurlijk waren er wel eens incidentjes van relationele aard (ik noem een bergweg in de Franse Alpen waar ik enige tijd chaggerijnig heb wortel geschoten nadat ik uit de auto was gezet vanwege een opmerking over zijn sportieve rijstijl) maar de goede vibes overheersen onmiskenbaar. Waar het kennelijk ooit begonnen is, kwa Van Leesten Jules’ zoon Oscar en mijn zoon Milos zijn opgegroeid met onze sterke verhalen over deze trips. In het kader van een stukje extended opvoeding (de zoontjes zijn inmiddels 23 en 32) lag een roadtrip met ons vieren dan ook voor de hand. De keus viel op het Vlaamse Mechelen. Het is een handzaam stadje met een lange geschiedenis en veel oogverblindende ouwe gebouwen). Ook de Sint-Romboutskathedraal mag er zijn, hoewel de toren nog wacht op een paar handige Polen die hem willen afbouwen. En het is een echte bierstad: een overweging die heus niet alleen de reden was dat we er heen ...