Als ik ergens een hekel aan heb op Facebook zijn het de ongevraagde meldingen van vrienden als ze iets mankeren ("...vanochtend waren de aambeien alweer groter!”, gevolgd door 180 likes) maar in dit geval gaat het om iets echt afschuwelijks, en wel De Mannengriep.
Ik vond het al zo vreemd: heel Nederland liep te snotteren terwijl ik in relatieve gezondheid door het leven huppelde. Maar ik kan u meedelen dat de man met de hamer vorige week ook mijn deur heeft ingeslagen dus ik hoef me niet meer buitengesloten te voelen.
Als ik gierende griepvirusjes in mijn lijf heb moet ik niets doen waar enige hand-oog coördinatie bij gewenst is: eigenlijk kan ik alleen als een aardappelzak op de bank hangen en met tranen in mijn ogen mijmeren over mijn onvermijdelijke sterfelijkheid. Dat stelde mij wel in staat om veel tv te kijken en met het verkiezingscircus in full-swing was er veel te genieten. Bovendien ben ik een zwevende kiezer: ik kom er maar niet uit op wie ik moet stemmen 15 maart dus laat ik mij graag overtuigen door de hyperactieve lijsttrekkers.
De onvolprezen stemwijzer had ik inmiddels gedaan maar daar was ik ook nog niet helemaal door overtuigd, hoewel het me weer meeviel dat “Jezus Leeft!” niet bij mijn voorkeuren stond. Ik kwam er met een mild linkse voorkeur vanaf: Groen Links, Partij voor de Dieren of de Partij van de Arbeid.
Groen Links zou volgens de Stemwijzer het meest bij mij aansluiten. Probleem is dat ik vlekken in mijn nek krijg als ik Jesse Klaver op tv zie. Dan komt-ie weer ergens de trap aflopen van een klotezaaltje in Sint-Herejezusveen, toegejuicht als de nieuwe linkse Messias, compleet met opgerolde hemdsmouwen begeleid door een muziekje waarmee doorgaans alleen freefighters of duffe darters worden verwelkomd. Flikker op: ik wil geen lijsttrekker met de uitstraling van een opgewonden 13-jarige klassenvoorzitter. Maar goed: ik ben dan ook een ouwe zure lul.
Bij de Partij voor de Dieren kan ik me niet over de naam heenzetten. Ik ben een beelddenker en het helpt niet in geloofwaardigheid als ik steeds het Praathuis van De Fabeltjeskrant voor me zie. Aan de andere kant vind ik Zoef de Haas wel een geschikte premier.
De Partij van de Arbeid heeft al lang voor me afgedaan: dat is gewoon de VVD met een slecht geschminkt, menselijk gezicht. Geloofwaardigheid 0 en uitstraling -14.
Enfin: ik ben er nog niet uit. Inmiddels ben ik gezondheidtechnisch uit het graf herrezen dus wellicht is dat toch een teken dat ik op “Jezus Leeft!” moet gaan stemmen.
Ik vond het al zo vreemd: heel Nederland liep te snotteren terwijl ik in relatieve gezondheid door het leven huppelde. Maar ik kan u meedelen dat de man met de hamer vorige week ook mijn deur heeft ingeslagen dus ik hoef me niet meer buitengesloten te voelen.
Als ik gierende griepvirusjes in mijn lijf heb moet ik niets doen waar enige hand-oog coördinatie bij gewenst is: eigenlijk kan ik alleen als een aardappelzak op de bank hangen en met tranen in mijn ogen mijmeren over mijn onvermijdelijke sterfelijkheid. Dat stelde mij wel in staat om veel tv te kijken en met het verkiezingscircus in full-swing was er veel te genieten. Bovendien ben ik een zwevende kiezer: ik kom er maar niet uit op wie ik moet stemmen 15 maart dus laat ik mij graag overtuigen door de hyperactieve lijsttrekkers.
De onvolprezen stemwijzer had ik inmiddels gedaan maar daar was ik ook nog niet helemaal door overtuigd, hoewel het me weer meeviel dat “Jezus Leeft!” niet bij mijn voorkeuren stond. Ik kwam er met een mild linkse voorkeur vanaf: Groen Links, Partij voor de Dieren of de Partij van de Arbeid.
Groen Links zou volgens de Stemwijzer het meest bij mij aansluiten. Probleem is dat ik vlekken in mijn nek krijg als ik Jesse Klaver op tv zie. Dan komt-ie weer ergens de trap aflopen van een klotezaaltje in Sint-Herejezusveen, toegejuicht als de nieuwe linkse Messias, compleet met opgerolde hemdsmouwen begeleid door een muziekje waarmee doorgaans alleen freefighters of duffe darters worden verwelkomd. Flikker op: ik wil geen lijsttrekker met de uitstraling van een opgewonden 13-jarige klassenvoorzitter. Maar goed: ik ben dan ook een ouwe zure lul.
Bij de Partij voor de Dieren kan ik me niet over de naam heenzetten. Ik ben een beelddenker en het helpt niet in geloofwaardigheid als ik steeds het Praathuis van De Fabeltjeskrant voor me zie. Aan de andere kant vind ik Zoef de Haas wel een geschikte premier.
De Partij van de Arbeid heeft al lang voor me afgedaan: dat is gewoon de VVD met een slecht geschminkt, menselijk gezicht. Geloofwaardigheid 0 en uitstraling -14.
Enfin: ik ben er nog niet uit. Inmiddels ben ik gezondheidtechnisch uit het graf herrezen dus wellicht is dat toch een teken dat ik op “Jezus Leeft!” moet gaan stemmen.
Reacties
Een reactie posten